Դե յուրե ճանաչվել է Արցախի ինքնորոշման իրավունքը, թե ինչ է եղել հետագայում քաղաքական տրամաբանության, աշխարհաքաղաքական տրամաբանության հետ, դա այլ հարց է. քաղաքագետ

 Կա «մանտրայի» նման կրկնվող  մի բան, թե՝ Լեռնային Ղարաբաղը բոլորը ճանաչում էին Ադրբեջանի կազմում, ոչ ոք չի ունեցել այլ գնահատական: Այս մասին գրել է քաղաքագետ Հակոբ Բադալյանը:

«Ես այս թեմային պարբերաբար եմ անդրադառնում, թե ֆեյսբուքյան, թե տելեգրամյան ձևաչափերով:

«Մանտրայի» նման կրկնում են՝ հեծանիվ կամ Ամերիկա հայտնաբերողի դեմքի արտահայտությամբ: 

Լեռնային Ղարաբաղն Ադրբեջանի կազմումը «ելակետային» տվյալն է, որ ճանաչել են բոլորը: Իսկ հարց չի առաջանու՞մ, բա այդ բոլորից որեւէ մեկն ինչու՞ որեւէ բան չի ասել Ադրբեջանի «կազմում» գտնվող Լեռնային Ղարաբաղ Հայաստանի որևէ նախագահի այցի կապակցությամբ:

Որովհետեւ ելակետային տվյալից զատ, եղել է նաև իրողությունը՝ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունն ու դրա դե յուրե ճանաչումը:

Ինչու՞ չեն «խախտել» ելակետային տվյալը, այսինքն ինչու՞ չեն դադարել Արցախը ճանաչել Ադրբեջանի մաս: Որովհետեւ,եթե կա միջազգայնորեն ճանաչված վեճ, որը կարգավորվում է միջազգային մանդատի ներքո, ելակետային տվյալի «ճանաչումը» դադարեցնելը արդեն իսկ նշանակում է խանգարել վեճի կարգավորման միջազգային գործընթացին: Ի վերջո, չէ՞ որ տեսականում որեւէ կերպ բացառելի չէ, որ վիճող կողմերն ի վերջո գան համաձայնության հենց ելակետային տվյալի շուրջ:

Հետեւաբար, դե յուրե որևէ մեկը չէր հրաժարվի Լեռնային Ղարաբաղը ճանաչել Ադրբեջանի մաս, քանի դեռ չի եղել միջազգայնորեն ճանաչված դե յուրե նոր կարգավիճակի վերաբերյալ որոշում: Բայց, դե յուրե ճանաչվել է Արցախի ինքնորոշման իրավունքը: 

Թե ինչ է եղել հետագայում քաղաքական տրամաբանության, աշխարհաքաղաքական տրամաբանության հետ, դա այլ հարց է, ոչ պակաս կարեւոր, բայց այլ հարց: Բայց, միջազգայնորեն դե յուրե ճանաչվել է Արցախի ինքնորոշման իրավունքը: Եվ համենայն դեպս չկա որեւէ առնվազն հրապարակային փաստաթուղթ, որը կվկկայի, որ այդ իրավունքը ճանաչված է իրացման որեւէ սահմանափակումով:

Մնացյալը, իհարկե դիվանագիտական պայքարի, կողմերի միջեւ ուժերի հարաբերակցության եւ այլնի, ու աշխարհաքաղաքական իրադրության հետ կապված հարցեր են»,- գրել է նա: