EnterTrain-ը ներկայացնում է պերուացի Ջուլիանա Կյոպկեին, ում պատմությունը 1972 թ. սենսացիա դարձավ: 17-ամյա աղջիկը սարսափելի ավիավթարից միակ փրկվածն էր: Ինքնաթիռը, որով թռչում էր Ջուլիանան մոր հետ, հսկայական բարձրությունից ընկավ անմարդաբնակ ջունգլիների վրա:
Մարդիկ չէին հասկանում, թե մենակ, վախեցած, վիրավոր դպրոցականն ինչպես էր կարողացել փրկվել վայրի գազաններով լի անտառում: Այն ժամանակից շատ տարիներ անցան, բայց Կյոպկեի դեպքը նույնիսկ այսօր է զարմացնում:
Այդ չարագուշակ օրը Ջուլիանան և մայրը Սուրբ ծնունդին մեկնում էին հոր մոտ, ով ուրիշ քաղաքում էր աշխատում:
Կայծակի հարվածից վառելիքի բակը հրկիզվեց, ինքնաթիռն ավելի քան 3 կմ բաձրությունից ընկավ արևադարձային անտառի մեջ: Անձրևի պատճառով հրդեհ չսկսվեց: Որոնումների արդյունքում ընկնելու վայրը չհայտնաբերվեց: Բոլորը կարծում էին, որ ոչ ոք չէր փրկվել:
Ընկնելու հետևանքով Ջուլիանան շատ էր տուժել: Նրա մարմինը ծածկված էր խորը կտրվածքներով, նա ուղեղի ցնցում էր ստացել, ջիլն էր կտրվել, անրակն էր կոտրվել: Տուժած աջ աչքը չէր տենսում, իսկ ակնոցը կորցրել էր:
Հոր շնորհիվ՝ Ջուլիանան ջունգլիներում ողջ մնալու մասին որոշակի գիտելիքներ ուներ: Նա նախ փորձեց մորը գտնել, բայց ո՛չ մորը գտավ, ո՛չ ուրիշ փրկվածների: Վթարից հետո 4-րդ օրն աղջկա ինքնազգացողությունը մի քիչ լավացավ, նա որոշեց ինքնուրույն հասնել քաղաքակրթությանը:
Բեկորների մեջ Ջուլիանան միայն կոնֆետների տուփ գտավ: Աղջիկը վերցրեց քաղցրավենիքը և գնաց աղետի վայրի մոտակայքով հոսող առվի մոտ, ներքև իջավ հոսանքի ուղղությամբ:
Առվի մեջ ձկներ և օձեր կային, գիշերները Ջուլիանան գործնականում չէր կարողանում քնել: Միջատները գրոհում էին խեղճին, վնասվածքները ցավում էին, բայց ամենաշատ խնդիրներ ստեղծեց աջ ուսի վրայի թարախակույտը: Բորբոքված վերքի մեջ թրթուռներ առաջացան: Սակայն աղջիկը համառորեն շարունակում էր մարդկանց մոտ գնալ:
Ջունգլիում դեգերումների միայն 10-րդ օրը Ջուլիանան փայտահատների խրճիթի հասավ: Նրանք ազատվեցին թրթուռների մի մասից՝ վերքը բենզինով ախտահանելով, հաջորդ օրը փրկված աղջկան տարան քաղաքակրթությանն ավելի մոտ:
Ավելի ուշ աղջկա պատմության մոտիվներով 3 ֆիլմ նկարահանվեց: Հետո կինն ինքնակենսագրական գիրք հրատարակեց: