Եթե երբևէ այցելել եք թանգարան, հավանաբար այնտեղ գեղեցիկ կամվածքով մերկ տղամարդկանց արձաններ եք տեսել, բայց այդ հրաշագեղ քանդակի առնանդամը նկատելիորեն փոքր է եղել: Երբևէ հարցրե՞լ եք ինքներդ ձեզ, թե ինչու է այդպես: EnterTrain-ը կբացահայտի այդ հարցի պատասխանը:
«Ինչպես խոսել արվեստի պատմության մասին» գրքում ասվում է, որ հնում մեծ չափերը ոչ միշտ են գեղեցիկ համարվել: Արվեստաբան Էլլեն Օրեդսոնը բացատրում է. «Այն ժամանակ մարդկանցից շատերի համար մեծ առնանդամը ասոցացվում էր հիմար և տգեղ մարդու հետ:
Հին ժամանակներում համարվում էր, որ որքան փոքր է առնանդամը, այնքան բարձր ինտելեկտ ունի նրա տերը:
Արիստոֆանեսի «Ամպեր» գրքում ասվում է. «Եթե դուք անեք այն ամենը, ինչ ես ձեզ ասում եմ, և ձեր բոլոր ջանքերը ուղղեք դրան, ապա դուք միշտ կունենաք գեղեցիկ կուրծք, առողջ մաշկ, լայն ուսեր, փոքրիկ լեզու և փոքրիկ առնանդամ: Իսկ եթե դուք հետևեք ժամանակակից կյանքին, ապա կունենաք գունատ մաշկ, փոքրիկ ուսեր, նեղ կուրծք, մեծ լեզու և մեծ առնանդամ»:
Հները համարում էին, որ եթե տղամարդը փոքրիկ առնանդամ ունի, ուրեմն ավելի մեծ հնարավորություն ունի ուղեղը օգտագործելու:
Այդ պատճառով էլ Միքելանջելոյի հայտնի Դավիթը այս տեսքն ունի:
Իսկ տգետների արձանները այսպիսին են եղել:
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
2
3
4
5
