Շրջադարձային պահ շփման գծում

Լրագիր / Անգամ կրկնապատիկ ավելի սպառազինություն կուտակելու պարագայում Ադրբեջանը բավական հեռու է պետությունների այն «դասակարգից», որոնք ի վիճակի են կայացնել ռազմական լայնամասշտաբ գործողություն սկսելու քաղաքական որոշում: Ըստ այդմ, զուտ Ադրբեջանի սպառազինության կուտակումն ինքնին դեռեւս պատերազմի իրական սպառնալիք չէ: Պատերազմի իրական սպառնալիքը կուտակվում կամ լիցքաթափվում է քաղաքական գործընթացներում:
Եվ այդ իմաստով էլ, սպառազինության կուտակումը էական սպառնալիք է դառնում այն դեպքում, երբ հանդիսանում է քաղաքական գործընթացի մաս կամ տարր: Ահա այդ առումով է, որ տագնապալի է Ադրբեջանի եւ Ռուսաստանի ռազմա-տեխնիկական գործակցությունը: Եվ այդ պատճառով է անհեթեթ պնդումը, թե, եթե Ռուսաստանը չվաճառեր, Ադրբեջանը կգներ զենքը այլ տեղից:
Բացարձակապես նույնը չէ, երբ Ադրբեջանը գնում է զենքն այլ տեղից եւ գնում է այն Ռուսաստանից, եւ ինչ որ իմաստով նաեւ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրից: Բայց Ռուսաստանի պարագան առավել առանձնահատուկ է, որովհետեւ խոսքը Հայաստանի այսպես կոչված դաշնակցի եւ անվտանգության երաշխավորի մասին է, հետեւաբար ինքնին Ադրբեջանի զենքի վաճառքը վերածվում է Հայաստանի հրապարակային նվաստացման:

շարունակությունը՝ կայքում