Անհանգիստ գիշեր Կիևում. ում էր ձեռնտու
ԱշխարհԿիևի ոստիկանությունը գիշերը ձերբակալել է Վրաստանի նախկին նախագահ, Օդեսայի նախկին նահանգապետ Միխեիլ Սաակաշվիլիին: Ուկրաինայի գլխավոր դատախազը հաստատել է այդ տեղեկությունը: Այսօր արդեն որոշվելու է Սաակաշվիլիի խափանման միջոցի ընտրության հարցը. դատախազությունը պնդում է, որ նա ենթարկվի տնային կալանքի` էլեկտրոնային ձեռնաշղթայի կրումով:
Պաշտոնական Կիևը ընդդիմադիր Սաակաշվիլիին մեղադրում է արտաքին ուժերի աջակցությամբ Ուկրաինայում հակաիշխանական գործողություններ ծրագրելու մեջ: Վրաստանի նախկին նախագահը մեղադրանքը չի ընդունում և գիշերը ժամը չորսին` փաստաբանի միջոցով, տեղեկացրել է ժամանակավոր պահման մեկուսարանում անժամկետ հացադուլ սկսելու որոշման մասին:
Կիևյան անհանգիստ գիշերը վկայում է այն անորոշության, տագնապի մասին, որն առկա է հետխորհրդային երկրներում ժողովրդավարության հաստատման հեռանկարի շուրջ:
Հեղափոխությունների միջոցով իշխանության եկած ուժերը Վրաստանում, Ուկրաինայում, Մոլդովայում չեն կարողանում արդարացնել հասարակության սպասելիքները` նույնանալով անարդյունավետ կառավարման, կոռուպցիայի հետ ու, որ ամենավատն է` վարկաբեկելով արևմտյան դեմոկրատիան, եվրաինտեգրումը:
Պորոշենկո-Սաակաշվիլի հակամարտությունն որևէ աղերս չունի քաղաքական բանավեճի, երկրի զարգացման շուրջ պոլեմիկայի հետ: Մեծ հաշվով` Սաակաշվիլիի և նրա թիմի հայտնվելն Ուկրաինայում` սկզբում հեղափոխականների, հետո` իշխանության ու ընդդիմության ներկայացուցիչների կարգավիճակով, անուղղակիորեն ձեռնտու էր միայն ռուսական քարոզչությանը, որն ակտիվորեն շրջանառեց Ուկրաինայի պետության չկայացածվածության, ուկրաինական հեղափոխության արտաքին հետքի մասին թեզերը:
Անհեթեթ էր հետևել իրավիճակի, երբ Ուկրաինայում պաշտոն զբաղեցնող Սաակաշվիլին Օդեսայից ակտիվորեն մասնակցում է Վրաստանի խորհրդարանական ընտրություններին, իշխանության ձևավորման գործընթացին: Միևնույն ժամանակ` Սաակաշվիլիի շուրջ վերջին աղմուկը դարձյալ ձեռնտու է Մոսկվային, որովհետև` եթե նա չի ձերբակալվում, ակտիվորեն շրջանառվում է Ուկրաինայի չկայացվածության թեզը` լեգիտիմացնելու համար Ղրիմի և Դոնբասի օկուպացիան: Հակառակ պարագայում` վարկաբեկվում են դեմոկրատական արժեքները, որովհետև արևմտամետ Ուկրաինայի կամ Վրաստանի իշխանությունները, ռուսական քարոզչության մակարդակում, նույնացվում են ավտորիտար Լուկաշենկոյի կամ Նազարբաևի ռեժիմների հետ, որոնք ամրապնդվում են ընդդիմախոսների հանդեպ հաշվեհարդարների միջոցով:
Դժվար է կանխատեսել, թե ինչ ավարտ կունենա Սաակաշվիլիի պատմությունը, սակայն ակնհայտ է, որ նրա քաղաքական ռեաբիլիտացիայի ճանապարհն անցնում է Վրաստանով, եթե նույնիսկ դա լինի բանտի ու զրկանքների անխուսափելիությամբ: