Հրաչուհի Ութմազյանը դարձավ 32 տարեկան․ ինչպես է անցել աղջկա ծնունդը / լուսանկարներ
LifeՀաղորդավարուհի Հրաչուհի Ութմազյանը երեկ նշել է 32-ամյակը: Tert.am Life-ի հետ զրույցում նա պատմեց, որ ամեն տարվա պես, այս տարի ևս ծննդյան օրը տոնի վերածելու գործառույթը իր փոխարեն հարազատներն ու ընկերներն են կատարել:
«Շատ գեղեցիկ օր ունեցա: Իրականում, ոչ մի հատուկ բան չէի պլանավորել, բայց միշտ չպլանավորվածն ավելի լավ է ստացվում: Այս տարի ավելի շուտ սկսեցի նշել ծննդյանս օրը: Ընկերներս դեռ նախորդ օրն անակնկալ մատուցեցին: Նախածննդյան ընթրիք էին կազմակերպել ինձ համար, որից հետո միասին գնացինք ֆիլմ դիտելու,- ասաց նա և ավելացրեց, որ կեսգիշերն անց առաջին շնորհավորանքը ստացել է ԱՄՆ-ում բնակվող ընկերուհու կողմից,- Հետո ինձ շնորհավորեցին ծնողներս, հորաքույրս: Կեսգիշերն անց էլ ընկերներս եկան մեր տուն ինձ շնորհավորելու, առավոտյան օրս շարունակվեց աշխատավայրում՝ կրկին անակնկալներով»:

Հրաչուհին պատմեց, որ ծննդյան օրվա շարունակությունը եղել է Սևանում. գործընկերներն առանց իր իմացության խնջույք են կազմակերպել։ «Երեկոյան, ընկերներս աչքերս կապեցին, մի ժամ ճանապարհ գնացինք: Չգիտեի՝ ուր ենք գնում մինչև այն պահը, երբ բացեցի աչքերս ու հասկացա, որ Սևանում ենք»,– ասաց նա:
Հրաչուհին ասաց, որ տոնական տրամադրությունը շարունակվում է մինչև այսօր: Նրա խոսքով` ծննդյան օրն ապրած տարիները վերլուծելու առիթի չի վերածում: Դա անում է տարեդարձից մեկ օր առաջ: Իսկ այդ օրն արդեն ստացած շնորհավորանքներից հասկանում է մարդկանց ընկալումն իր նկատմամբ: Նա նշեց, որ ևս մեկ տարով մեծանալը իր համար երբևէ տխրելու առիթ չի դառնում:
«Ես չեմ զգում իմ մեծանալը: Այդ խնդիրն իմ կյանքում բացարաձակապես չկա: Իմ մեջ իմ մանուկը միշտ ապրում է: Այնպես որ, ես թվերից չեմ վախենում ու շատ սիրով դիմավորում եմ յուրաքանչյուր տարիք»,– նկատեց նա։

Հրաչուհու խոսքով` 32 տարեկանում պարտադիր իրագործելու հատուկ կետ չունի։ Առհասարակ, ապրում է առանց ծրագրելու, նախընտրում է ապրել ու վայելել կյանքի յուրաքանչյուր օրը. «Ես այնքան հասուն եմ, որ 18 տարեկանից հետո հասկացել եմ՝ տարվա ծրագիր չես դնում, ապրում ես յուրաքանչյուր օրդ վերջին օրվա նման, որովհետև իսկապես չգիտես՝ վաղը ինչ է լինելու»:
Ստացած նվերներից որևէ մեկը նա չառանձնացրեց, ասաց՝ լավագույն նվերն իր համար այդպիսի ընկերներ ունենալն է, իսկ շնորհավորանքներից առանձնացրեց կրտսեր ընկերների՝ երեխաների կողմից ստացած նամակները, որոնք իր համար ամենակարևոր ու պարտավորեցնող շնորհավորանքներն են եղել:



