Ռուսական վոյաժներ՝ Ադրբեջանում. ի՞նչ է ակնարկում Մոսկվան
ԱշխարհԱռաջին լրատվական | Երեկ Ադրբեջանի Ջաբրայիլի շրջանի Չոջուխ Մարջանլի գյուղում տեղի է ունեցել «Կովկասում Ռուսաստանի միակ դաշնակիցն Ադրբեջանն է» թեմայով խորհրդաժողով, որին մասնակցել են Կրեմլի կողմից հովանավորվող «Իզբորյան» ակումբի և Միջազգային Եվրասիական շարժման ներկայացուցիչները՝ հանրաճանաչ հայատյաց գործիչներ Ալեքսանդր Դուգինը, լրագրող Մաքսիմ Շևչենկոն, Պետդումայի պատգամավորներ Դմիտրի Սավելևը, Ալեքսեյ Եզուբովը, քաղաքագետ Եվգենի Բախրևսկին և այլք:
Արդեն խորհրդաժողովի անունը հակահայկական բնույթ ունի, որովհետև ֆորմալ առումով Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի միակ դաշնակիցը Հայաստանն է:
Ակնհայտ կեղծիք է նաև այն, թե իբր Չոջուխ Մարջանլին ադրբեջանական վերահսկողության տակ է անցել 2016-ի ապրիլյան պատերազմի ժամանակ. այս գյուղը Բաքվի կողմից վերահսկվում է դեռ առաջին պատերազմից հետո:
«Կովկասում Ռուսաստանի միակ դաշնակիցն Ադրբեջանն է» խորհրդաժողովի ռուս մասնակիցները երեկ այցելել են ադրբեջանական բանակի դիրքեր և հաջող ծառայություն մաղթել զինծառայողներին:
Բնականաբար, սրանք Բաքվի ռազմատենչ քաղաքականությանն աջակցող ակնհայտ հրապարակային ժեստեր են, և բնական հարց է ծագում, թե այս ամենին ինչ չափով է մասնակից պաշտոնական Մոսկվան:
Ֆորմալ առումով գործադիր իշխանությունը պատասխանատվություն չի կրում առանձին պատգամավորների վարքագծի համար: Սակայն քաղաքագիտական այս աքսիոմը ճիշտ է արևմտյան դեմոկրատիաների պարագայում, երբ քաղաքական բազմակարծությունը կամ բազմազանությունը խրախուսվում է պետական մակարդակով: Տրամագծորեն հակառակ պատկերն է Ռուսաստանում, որտեղ անգամ փորձագիտական միտքն ու լրատվամիջոցները Կրեմլի տոտալ վերահսկողության տակ են: Պետք չէ պատրանքներ ունենալ, ու անհրաժեշտ է փաստել, որ Ռուսաստանի իշխանություններն առնվազն տեղյակ են եղել բավականին հայտնի մարդկանց ադրբեջանական վոյաժի մասին, էլ չենք ասում այն մասին, որ Դուգինն ու մյուսները գուցե Մոսկվայի էմիսարի կարգավիճակ ունեն:
Դժվար է նաև միանշանակ պնդել, թե Մոսկվան նման քայլերով ուղղակիորեն նպաստում է նոր պատերազմի սանձազերծմանը, մյուս կողմից՝ ակնհայտ է, որ Ռուսաստանի իշխանությունները նույնիսկ թավշյա հեղափոխությունից հետո չեն վերանայել իրենց քաղաքականությունը և Հայաստանի հետ շարունակում են խոսել հարկադրանքի և շանտաժի լեզվով՝ ռուս -ադրբեջանական քաղաքականությունը շատ հաճախ կառուցելով հայկական շահերի հաշվին:
մանրամասն՝ կայքում
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
2
3
4
5
