«Ադրբեջանական մամուլից օգտվելու հիգիենայի կանոններ կան, որոնք պետք է պահպանել».
ՔաղաքականությունԴիտարկումները ցույց են տալիս, որ վերջին շրջանում ադրբեջանական մամուլի հրապարակումները հայկական մամուլում բազմացնելու և տարածելու երևույթի աննախադեպ աճ է գրանցվել: Եվ խոսքը ոչ թե ադրբեջանական կողմի տարածած այս կամ այն սուտը հերքելուն, այլ՝ ադրբեջանական ադրբեջանամետ, հակահայ շեշտադրումներով նյութերը թարգմանելուն և տարածելուն է վերաբերում:
Այս պարագայում բնական հարց է ծագում, թե Ադրբեջանի իշխանությունների տոտալ վերահսկողության տակ գտնվող մամուլի կողմից հրապարակվող հակահայկական լուրերն ու ոչ հայանպաստ «տերմինաբանությունն» ինչո՞ւ է հայկական մամուլին այդքան գրավում: Եվ եթե խոսքը «բում» նյութեր հրապարակելու միջոցով ընթերցողներ շահելուն է վերաբերում, ապա պետք է հիշել, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանն արդեն երկար տարիներ գտնվում են բարիկադների տարբեր կողմերում և ադրբեջանական ցանկացած տեղեկություն չի կարող հակահայկական ծուղակներ ու տողատակեր չպարունակել: Եվ եթե այսքանն իմանալով, այնուամենայնիվ, շարունակվում է նույն գործելաոճը, ապա հարկավոր է պարզել, թե արդյո՞ք դա միտումնավոր չի իրականացվում, թե՞ դա ընդամենը մանկամտության, թյուրըմբռնման կամ մեկ այլ բանի հետևանք է:
Ադրբեջանագետ Անժելա Էլիբեգովան «newsarm.am»-ի հետ զրույցում անդրադառնալով այս շատ կարևոր և ռազմավարական նշանակություն ունեցող հարցին՝ նշեց, որ հայկական մամուլի ներկայացուցիչների համար բազմիցս պարզաբանումներ է տրվել, թե ադրբեջանական մամուլում Հայաստանին վերաբերող ցանկացած տեղեկության ինչ մոտեցում է հարկավոր ցուցաբերել:
«Ադրբեջանագետների և փորձագետների կողմից այդ ուղղությամբ բավականին ծավալուն աշխատանք է իրականացվել: Բազմիցս հրապարակվել են այն կանոնները, որոնց պետք է ուշադրություն դարձնել և թույլ չտալ, որ ադրբեջանական քարոզչական նյութերը վերաթողարկվեն հայկական ԶԼՄ–ների միջոցով: Վերջին տարիների ընթացքում ինչ–որ չափով հաջողությունների հասել էինք: Բայց հիմա ոչ բարձր որակի կայքերն այնպիսի արագությամբ են բազմանում, որոնք շարունակում են այն սխալները կրկնել, որոնց դեմ մենք տարիներ շարունակ պայքարում ենք: Այսինքն, ադրբեջանական քարոզչական նյութերը Հայաստան բերելու դեմ պայքարն անդադար պետք է իրականացնել, քանի որ այդ սխալների ցիկլն անդադար կրկնվում է»,– ասաց Ա. Էլիբեգովան:
Առաջին կանոնը, որը պետք է իմանալ, անհրաժեշտ է ստուգել աղբյուրի հավաստիությունը: Եվ եթե անգամ թվում է, թե տեղեկությունը հավաստի է, այնուամենայնիվ, հարկավոր է ստուգել բոլոր հղումները: Կարևոր է նաև փորձագետների հետ խորհրդակցելը, քանի որ շատ հաճախ չտիրապետելով որոշակի կարևոր մանրամասների՝ նյութի թարգմանիչն ինքը կարող է կոպիտ սխալներ թույլ տալ և վնասել երկրի վարկանիշին: Չի կարելի նաև թարգմանել և տարածել Ադրբեջանի քարոզչամեքենայի կողմից դաշտ նետված հակահայկական թեզերը, արտահայտությունները, այդ երկրի պաշտոնյաների կողմից Հայաստանի մասին արտահայտած կարծիքները: Եվ եթե, այնուամենայնիվ, ցանկություն կա անդրադառնալ ադրբեջանական կողմի այս կամ այն հայտարարությանը, ապա կարևոր է, որ այն մեկնաբանի մասնագետը:
«Այսինքն, ադրբեջանական մամուլից օգտվելու հիգիենայի կանոններ կան, որոնք արժե պահպանել: Եվ զարմանալի է, որ հաճախ նույնիսկ լուրջ և առաջատար ԶԼՄ–ների ներկայացուցիչներն անգիտակցաբար ադրբեջանական քարոզչամեքենայի զոհն են դառնում: Եվ այս առումով իրավիճակը դաշտում կրկին գնալով վատթարանում է, քանի որ առանձնապես որևէ մեկը դրանով չի զբաղվում: Եվ հիմա մենք տեսնում ենք, որ հայկական մամուլը հեղեղված է ադրբեջանական քարոզչությամբ, ինչը նախորդ տարիների աշխատանքի արդյունքում հաջողվել էր որոշակիորեն կասեցնել: Փորձագիտական մակարդակում կարողացել էինք հասնել նրան, որ նույնիսկ ադրբեջանական մամուլի կողմից հրապարակված տեղեկությունը «շեյր» անելը ամոթալի բան էր համարվում և դատապարտելի երևույթ էր, բայց հիմա, կարծես, ամեն ինչ կրկին փոխվել է»,– ասաց Ա. Էլիբեգովան:
Ադրբեջանագետի կարծիքով, այս հարցին հարկավոր է ինստիտուցիոնալ լուծում տալ և բացատրական աշխատանքեր տանել, որպեսզի բոլորը հասկանան, թե ինչու հակառակորդի՝ հստակ նպատակով գրած լուրը պետք չէ սեփական դաշտում տարածել: Կարևոր է ըմբռնել, թե ազգային անվտանգության տեսանկյունից ինչու չի կարելի պատերազմող երկրին հակառակորդի կողմից տարածվող քարոզչական տեղեկությունը նույնությամբ վերցնել, թարգմանել ու սեփական երկրում տարածել:
«Հարկավոր է նման նյութերը մեր պաշտոնական կամ փորձագիտական տեսանկյունից բալանսավորել: Եվ դա ոսկե կանոն է: Բայց ինձ թվում է, որ այս խառնաշփոթի պայմաններում ով որտեղից ինչ հասցնում վերցնում դնում է լրահոսում: Այսինքն, այն, ինչ ներկայում կատարվում է, հիմնականում անփութության, ոչ պրոֆեսիոնալիզմի հետևանք է: Ես չեմ կարծում, որ կուսակցությունները չգիտեն, թե ինչ է իրենից ադրբեջանական քարոզչությունը ներկայացնում և չեմ կարծում, որ այն օգտագործում են իրար հանդեպ ներքաղաքական ճնշումներ գործադրելու համար: Իմ կարծիքով, նման մոտեցումը բացարձակ էֆեկտիվ չի կարող լինել, քանի որ խոսքը բոլորիս հայրենիքի մասին է»,– ասաց Ա. Էլիբեգովան:
1
2
3
4
5
2
3
5
1
2
3
4
5
