Տարիներ շարունակ, անկախ ներքաղաքական իրավիճակից, բանակը մեր հանրության շրջանում ամենաբարձր վստահությունը վայելող կառույցն է եղել։2018 թվականի իշխանափոխությունից և 44-օրյա անկազմակերպ արյունահեղությունից հետո բանակը հայտնվել է իշխանությունների թիրախում։
Փաշինյանի կառավարման մոտ երեք տարվա ընթացքում բանակի դեմ ուղղված լուրջ արշավ է սկսվել։ Հանրության աչքում զինված ուժերի վարկանիշը գցելու համար հակաքարոզչություն և վարկաբեկման փորձեր սկսվեցին սպաների ու գեներալների, բանակի համար լուրջ գործ անող անձանց նկատմամբ։ Դա լուրջ հարված հասցրեց մեր անվտանգությանը, բայց քանի որ Փաշինյանի թիմը հիմնականում հեռու է պաշտպանության նշանակության ու յուրահատկության մասին տարրական պատկերացումից և գիտակցականությունից, ապա նրանք փորձում են իրենց վարկանիշը բարձրացնել զինված ուժերի վարկանիշի հաշվին։
Պատերազմում կրած խայտառակ պարտությունը առիթ դարձավ, որ փաշինյանական իշխանությունը փնտրի քավության նոխազներ: Գտա՞ն՝ իհարկե ոչ, ինչպես միշտ ամեն ինչ արվեց փնթի, աղմկահարույց, առանց հիմքերի, առանց արդարադատության որևէ նշույլի:
Բազմաթիվ բարձրաստիճան զինվորականներ և այդ թվում Հայաստան զենք մատակարարող անձիք հանրության աչքում ներկայացվում էին որպես սևեր և նախկիններ, իսկ անվտանգության մասին պատկերացումը ժամանակի ընթացքում իջեցվեց «տրուսիկ-մայկայի» ու «կլուբնիկի» մակարդակի։
Ավելին, որոշ անձանց գրպանը փորձեցին գցել ոչ միայն պատերազմի պարտության մեղքը, այլև, օգտվելով առիթից, փորձեցին պղտոր ջրում ձուկ որսալ՝ հսկայական գումարներ գրպանելով և նոր բիզնեսներ հիմնելով:
Եվ այսպես, Դավիթ Գալստյանը, ով հանրությանն առավել հայտնի է որպես Պատրոն Դավիթ՝ իր բիզնեսի սպեցիֆիկայից ելնելով, բիզնեսմեն է, ով զբաղվում է զենքի առք և վաճառքով՝ պաշտպանության նախարարության, այսինքն՝ պետության պատվերով: Յուրաքանչյուր զենք ունի իր անձնագիրը, անհնար է, որ առանց ՊՆ վերահսկողության և փորձաքննության մտնի բանակ և կիրառվի:
Ամբողջ պետական համակարգը հաստատում է, որ նրա ներմուծած զենքերը համապատասխանում են պայմանագրային պահանջներին, բայց դատարանը դա հաշվի չի առնում, ձերբակալում է Գալստյանին, ում բարեխիղճ մատակարար լինելը մինչ այդ երբևէ կասկածի տակ չի եղել, ավելին, ՀՀ-ում զենքի արտադրության և բազմաթիվ այլ Հայաստանի համար կենսական նախաձեռնություններ՝ արված նրա կողմից, բոլոր մակարդակներում բարձր էր գնահատվում: Զենքը ընդունող կողմը՝ ենթասպաներից մինչև վարչապետ, ով սովորական բիզնեսմենից փորձում էր պատերազմական հանցագործ կերտել, ոչ մի պատասխանատվություն չի ստանձնում, որովհետև հեշտ է հանրային ընկալումներում կերտել հակահերոս և ամեն ինչ փորձել բարդել նրա վրա:
Սակայն ամեն ինչ դրանով չի ավարտվում, մեր թավշյա շուստրիները որոշում են պղտոր ջրում ձուկ որսալ: ԲՏԱ նախարար Հակոբ Արշակյանի հովանու ներքո հիմնում են «Արսենալ ԼՏԴ» ընկերությունը, որին կառավարությունը դեռ 2019 թվականի փետրվարին մաքսային հսկայական արտոնություն էր տրամադրել ներդրումային ծրագրի շրջանակներում ներմուծվող տեխնոլոգիական սարքավորումների, դրանց բաղկացուցիչ ու համալրող մասերի, հումքի և նյութերի ներմուծման համար, որոնք օգտագործվելու էին զենքի և զինամթերքի արտադրության մեջ։ Սակայն բանն այն է, որ արտադրության մասին դեռ որևէ խոսք չկա, ավելին, փոխարենը, ըստ մամուլում հայտնված և չհերքված տեղեկությունների, այս կազմակերպությունը նաև ներմուծման լիցենզիա ունի, և հիմա ավելի շատ հանդես է գալիս որպես զենք ներմուծող և մատակարարող ընկերություն:
Բայց այստեղ էլ, մեղմ ասած, ամեն ինչ չէ, որ բնականոն հունով է գնում: Ըստ այդմ, պետությունը երկու տրանշով նշյալ կազմակերպությանը տրամադրել է մոտ 1,2 մլրդ դրամ, ընդ որում, փաստացի ամբողջ գումարը տրամադրվել է... որպես կանխավճար, այն դեպքում, երբ նույն Դավիթ Գալստյանի դեպքում զենքի գումարը վճարվել է բացառապես առաքվելուց հետո: Սակայն, ըստ տեղեկությունների, նույնիսկ այդ պարագայում համապատասխան զինատեսակները չեն մատակարարվել, իսկ արտադրելու մասին խոսք էլ չկա: Ի դեպ, հավելենք, որ այս տարի ևս նախատեսվում է համանման պատվեր իջեցնել: Թե ինչ գումարի չափով, առայժմ պարզել չհաջողվեց: Եվ, ըստ էության, գործ ունենք գումարները ուղղակիորեն գրպանելու դեպքերի հետ, որովհետև մամուլի բազմաթիվ հրապարակումները այս աղաղակող դեպքերի վերաբերյալ որևէ կերպ չեն հերքվել:
Ինչ է ստացվում. Դավիթ Գալստյանից պատերազմական հանցագործ ու մեղավոր կերտել չի ստացվում, բայց զենքի բիզնեսը վերին էշելոններում միմյանց մեջ կիսելով հարստանալը ստացվում է. մարդիկ բյուջեից հսկայական գումարներ գրպանելու մեխանիզմ են մշակել: Հենց այդ է նաև պատճառը, որ դատարանին իջեցված է քաղաքական պատվեր՝ Դավիթ Գալստյանին պահել անազատության մեջ...
Նա միակ մարդն է, ով կարող է խոսել փաստացի և բացել այս մեծ կծիկը, ինչը, բնականաբար, ռումբ է իշխանության տակ... Իսկ ռումբերը, բնականաբար, մի օր պայթելու հատկանիշ ունեն, որքան էլ այն խորը թաքցնես...
Արամ Վարդանյան
1
2
3
4
5
1
2
3
4
5
2
3
4
5
