Երբ ապրիլի 24-ին խաշ են դնում, և ակադեմիկոս ու հանցագործ սեղան են նստում օղռաշների հետ
Ամենաընթերցված
Ընդհանրապես, Հայաստանում ոչ մեկը չի մտապահում, թե ով ինչ է արել ու ասել 2 կամ 5 տարի առաջ, բայց ում քնից բրդես՝ բերանացի արտասանում է Ավարայրի ճակատամարտը կամ Կոտորածի պատմությունը: Բայց չեն հիշում 41-45-ի պատերազմի տևողությամբ ձգված Ղարաբաղյան պատերազմը:
Պատերազմից հիշում են միայն մութն ու ցուրտը, կարելի է կարծել՝ պատերազմները անցնում են ջեռուցման ու լույսերի մեջ:
Համազգային նման բարոյալքումը, այսպիսի համապարփակ մթագնումը նախորդում է մեծ աղետներին: Ու ոչ մի միստիկա չկա այստեղ: Երբ ապրիլի 24-ին խաշ են դնում, ու ակադեմիկոս ու հանցագործ սեղան են նստում օղռաշների հետ, երբ օրենք են գրում պատմական իրադարձության վերաբերյալ, երբ 100 հոգու ներկայությամբ մարդ են սպանում, ու ի հայտ չի գալիս գեթ մեկ լիարժեք վկա - գլխակեր բարքերով ապրող այդ երկիրը չի կարող աղետի չգալ:
Իրավիճակի դրամատիզմն այն է, որ որքան ուշանում է աղետը, այնքան սպառվում են վերականգնումի բարոյական, դեմոգրաֆիական, նյութական, քաղաքական ռեսուրսները:
Վանո Սիրադեղյան
1
2
3
4
5
1
2
3
5
1
2
3
4
5
