Մերոնց ուժեղ և թույլ կողմերը
ՍպորտՖուտբոլի Հայաստանի ազգային հավաքականը Վազգեն Սարգսյանի անվան «Հանրապետական» մարզադաշտում խոշոր հաշվով հաղթանակ տարավ:
»Հաղթեցինք մի հավաքականի, որի խաղի որակը նույնիսկ ցածր չես անվանի: Կարծում եմ՝ չենք սխալվի, եթե ասենք, որ Հայաստանի բարձրագույն խմբի առաջնության 6 թիմերից 4-ը կհաղթեին Սենթ Քիթս և Նևիսի հավաքականին: Մարդիկ այն կարծիքին են, որ այս հաղթանակը մեզ շատ բան կտա, բայց դա այդպես չէ: Այսօր կար լավը և վատը մեր խաղում»,- խաղից հետո լրագրողների հետ զրույցում ասաց Հայաստանի հավաքականի ավագ Մխիթարյանը:
Այս աստիճանի թույլ հավաքականի հետ խաղը, բնականաբար, թույլ չի տալիս հստակ կարծիք կազմել մերոնց ներկայի վիճակի մասին: Խոսքը վերաբերում է հատկապես պաշտպանության օղակին: Մրցակցին հազվադեպ էր հաջողվում մոտենալ Հայաստանի հավաքականի տուգանային հրապարակին: Ողջ հանդիպման ընթացքում Սենթ Քիթս և Նևիսը երկու կամ երեք անգամ թույլ հարված կատարեց Արսեն Բեգլարյանի պաշտպանած դարպասին:
Ինչևէ, ունենք այն, ինչ ունենք, և հունիսի 10-ին Պոդգորիցայում կայանալիք աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի Մոնտենեգրոյի հետ կարևորագույն խաղից առաջ անդրադառնանք մեր հավաքականի ուժեղ և թույլ կողմերին:
2016 թվականին Երևանում կայացած Մոնտենեգրոյի և մարտին՝ Ղազախստանի հետ հանդիպումներում կենտրոնական կիսապաշտպանի գոտում խաղաց Գոռ Մալաքյանը, ով վնասվածքի պատճառով այժմ հավաքականում չէ: Երկու դեպքերում էլ Հայաստանի հավաքականը դաշտի կենտրոնում բավական հաջող խաղ էր ցուցադրել: Երեկ կիսապաշտպանության կենտրոնում հաջող խաղաց Արտակ Գրիգորյանը, ով բացի ֆունկցիոնալ լավ պատրաստված լինելուց՝ սուր և արագ է գործում: Երկրորդ կեսում Հենրիխ Մխիթարյանի բացակայության պարագայում մեր հավաքականի կիսապաշտպանության կենտրոնը բարձրության վրա էր:
Մոնտենեգրոյի դեմ, կարծում ենք, Պետրոսյանը կիսապաշտպանությունը կկառուցի Մխիթարյան-Գրիգորյան-Մարկոս խաղային եռյակի միջոցով: Մարկոսը չնայած խաղային պրակտիկայի խնդիրներ ունի՝ կարողանում է դաշտի միջին հատվածում մանյովրել և համագործակցել Մխիթարյանի հետ: Սենթ Քիթս և Նևիսի դեմ կիսապաշտպանության հետ արդյունավետ կերպով համագործակցում էր հարձակվող Ռուսլան Կորյանը, ով լավ մարզավիճակում է: Մոնտենեգրոյի դեմ Կորյանին որպես նոմինալ հարձակվող օգտագործելը, կարծում ենք, ամենաօպտիմալ լուծումը կլինի: Ընկերական խաղում լավ տպավորություն թողեց պաշտպան Գագիկ Դաղբաշյանը, ով շարունակ միանալով գրոհներին՝ դարձավ նաև գոլային փոխանցման հեղինակ:
Մեր հավաքականի մյուս ֆուտբոլիստներից կարելի է առանձնացնել նաև Էդգար Մանուչարյանին և Արաս Օզբիլիսին: Չնայած նրանց մոտ նկատվում էր ֆունկցոինալ պատրաստվածության պակաս, այդուհանդերձ, գրագետ արդյունավետ գործողությունները տպավորեցին: Հաջող խաղաց նաև Արտակ Եդիգարյանը:
Նկատենք, որ Հայաստանի ազգային հավաքականի կազմում «Ալաշկերտի» ներկայացուցիչները ֆիզիկական և ֆունկցիոնալ պատրաստվածության տեսանկյունից իրենց բարձրության վրա էին: Կրկին անգամ որևէ կերպ չտպավորեց մակեդոնական «Վարդարի» կիսապաշտպան Տիգրան Բարսեղյանը: Այս ֆուտբոլիստը լավ տվյալներ ունի՝ արագ է, բավական հաջող է խաղում իր թիմում, բայց ազգային հավաքականում ինչ-որ բան այն չէ: Նրա գործողությունները խիստ կանխատեսելի են և նույնօրինակ:
Ոչնչով աչքի չընկան «Փյունիկի» ներկայացուցիչներ Արմեն Մանուչարյանն ու Նարեկ Ասլանյանը: Ամեն դեպքում ողջունելի է, որ Պետրոսյանը հնարավորություն է տալիս ազգային թիմում դրսևորվելու տեղացի ֆուտբոլիստներին: Հավաքականի խնդրահարույց կողմերից կարելի է համարել ստանդարտ դիրքերի խաղարկումը: Նման թույլ հավաքականի դեմ ունեցանք բազմաթիվ տուգանային և անկյունային հարվածներ: Դրանցից ոչ մեկը ուշադրություն չգրավեց:
Մերոնց թույլ կողմերից շարունակում են մնալ երկար փոխանցումները, որոնք շատ քիչ տոկոս են կազմում: Ճիշտ է, մեր հավաքականը դավանում է արագ ֆուտբոլ, բայց լինում են դեպքեր, երբ արագ փոխանցումներով տեղաշարժն ուղղակի անհրաժեշտություն է:
Այս պահին բավական դժվար է կանխատեսումներ անել առաջիկա հանդիպման վերաբերյալ: Երեկ Մոնտենեգրոն սեփական հարկի տակ 1:2 հաշվով զիջել է հարևան Իրանի հավաքականին: «Մեր հավաքականը բոմբ ա՝ կա՛մ պայթում ա, կա՛մ պայթացնում: Էսօր պայքարեցինք, բայց վաղը չենք կարա ասենք՝ ինչ կլինի»,- մարզադաշտում հարևան երկրպագուներին շարունակ ասում էր մի երկրպագու:
Թեև արտահայտությունը բավական պրիմիտիվ է, բայց համաձայնենք, որ իրականությանը մոտ որոշակի շեշտադրում, այդուամենայնիվ, կա: